Wizyta słuchaczy CSP w Biurze Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP
8 sierpnia br. słuchacze szkolenia zawodowego podstawowego, oznaczonego symbolem SZP-2A/19, w związku z obchodami 100. rocznicy utworzenia Policji Państwowej, udali się wraz z przedstawicielem Wydziału Organizacji Dydaktyki i Dowodzenia do Biura Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP.
Prezentowana wystawa Muzeum Policji, którą odwiedzili policjanci stanowi przegląd dziejów Policji Państwowej i Policji. Słuchacze mieli możliwość zapoznania się z przedmiotami codziennej służby, umundurowaniem i dokumentami. Wystawa jest hołdem dla wszystkich tych, którzy codzienną, sumienną służbą zapewniali porządek publiczny, a w szczególności tych, którzy za wyznawane wartości zapłacili cenę życia.
Ekspozycja pt. „Od Policji Państwowej do Policji” została przygotowana dla uczczenia 100. rocznicy utworzenia przez Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej – Policji Państwowej, pierwszej jednolitej państwowej organizacji służby bezpieczeństwa. Od samego początku swego istnienia Policja Państwowa była mocno związana z losami odradzającej się po 123 latach zaborów Ojczyzny, udowadniając w kolejnych latach, że nikomu ani z zewnątrz, ani od wewnątrz kraju, nie pozwoli zniszczyć pokładanych w niej nadziei. Rozwijała się, a wręcz dorastała w okresie nie tylko budowania od podstaw nowoczesnych i demokratycznych struktur państwowych, niejednokrotnie wspierając procesy odbudowy wyniszczonego przez państwa zaborcze kraju.
Przed Policją Państwową stało wiele zadań związanych nie tylko z organizacją pracy i wyszkoleniem funkcjonariuszy, ale także z tworzeniem i utrwalaniem etosu służby. Wspólnie ze społeczeństwem doświadczała pierwszych lat niepodległości nasyconych entuzjazmem społecznym towarzyszącym odradzaniu się Ojczyzny, wspólnie z nim odczuła grozę upadku II Rzeczypospolitej wskutek zbrodniczego paktu Ribbentrop - Mołotow i wynikającego z jego postanowień IV rozbioru Polski. Funkcjonariusze Policji Państwowej w tragicznych latach niemieckiej i sowieckiej okupacji zdali egzamin z wierności niepodległej Rzeczypospolitej walcząc i ginąc w jej obronie od pierwszego do ostatniego dnia II wojny światowej.
Koniec wojny nie oznaczał jednak kresu upokorzeń, jakich zarówno sama formacja, jak i jej funkcjonariusze doznawali ze strony nowej komunistycznej władzy w Polsce. Za to, że nosili policyjny mundur, i to bez znaczenia, czy w latach dwudziestolecia międzywojennego, czy pod przymusem w okresie okupacji hitlerowskiej, skazani zostali wraz ze swoimi rodzinami na życie poza społeczeństwem, do którego według nowej władzy nie pasowali. W ramach przemian społeczno-politycznych zachodzących w kraju po roku 1989 zrodziła się konieczność zerwania z represyjnością aparatu bezpieczeństwa PRL-u, a w szczególności uwolnienia się od upolitycznienia i upartyjnienia formacji. Na fali tych społecznych oczekiwań Sejm RP uchwalił Ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, która stała się sygnatariuszem powrotu formacji bezpieczeństwa do wartości tak mocno akcentowanych w okresie II Rzeczpospolitej. Podkreślić należy, że sama ustawa nie tylko starała się uczynić Policję spadkobierczynią swojej przedwojennej poprzedniczki, ale przede wszystkim dawała gwarancję przemian, w tym szczególnie tych jakościowych, starając się dostosowywać formację do współczesnych wyzwań, przed którymi Policja w tamtym czasie stanęła. Obie formacje stały się zatem nie tylko nowymi instytucjami bezpieczeństwa publicznego, ale także symbolem nowych, demokratycznych czasów, w których przy szło im funkcjonować.
Źródło: BEH-MP KGP
Opracowanie i zdjęcia: st. sierż. Justyna Ulrych/WODiD
